Wat leven tot leven maakt
Geschreven door Manon Huntjens
in opdracht van Ilse Raanhuis
voor de vrijwilligers in de palliatieve
terminale zorg (VPTZ) van ZwolleDoet!
.
Luister hier
Jaren geleden,
toen mijn vader ging sterven,
kwam er in de avond,
onzichtbaar via de achterdeur,
iemand binnen
die kwam waken.
Onopvallend,
maar van onschatbare waarde,
want hij zorgde
dat mijn moeder mocht slapen.
Wat jullie doen
is zoveel meer dan waken.
Wat jullie doen
is zoveel meer dan een luisterend oor.
Zoveel meer
dan iemand thuis laten sterven —
en dát is al zóveel.
Jullie brengen verzachting,
daar waar het leven hard is.
Jullie brengen verlichting,
waar de last soms zwaar is,
vangen angst op,
verlichten de eenzaamheid
van het lijden,
en halen het einde uit de schaduw.
Jullie geven de mensen die gaan sterven,
én de mensen die zorgen,
​
een stukje menszijn terug —
van onschatbare waarde.
Ontelbare dagen en nachten
hebben jullie samen gewaakt.
Ontelbare momenten van verbinding,
zorg, liefde — en menszijn —
verzameld.
En of dat al niet genoeg is:
jullie doen nog zoveel meer.
Gaan mee met gastcolleges,
staan op congressen…
Laten we niet doen
alsof dat gewoon is.
Maar wat krijgen jullie ook veel terug:
aanwezig mogen zijn
bij de moeilijke kanten van het leven —
want jullie weten:
dat is een voorrecht.
Toegelaten worden tot iets dat zo persoonlijk,
zo intiem,
en tegelijk zo universeel is.
De kennis die jullie dragen,
de wijsheid die in jullie leeft,
opgeslagen in jullie zijn,
mag — als je het mij vraagt —
nooit verloren gaan.
​
Want je kan nog zoveel weten,
maar pas als je
achter de deur komt
van iemand wiens einde nadert,
voel je
wat het echt betekent:
aanwezig zijn
in die naakte momenten.
Daarom
is het delen van wat jullie meemaken,
weten en ervaren,
zo waardevol.
Lieve vrijwilligers,
ik ga jullie missen —
jullie fantastische menszijn,
jullie wijsheid.
Wat ik van jullie leren mocht,
neem ik mee.
Jullie herinneren mij
aan wat er werkelijk toe doet
in het leven.
Door zo dicht bij het sterven te durven staan —
wat moed vraagt —
weten jullie
wat leven tot leven maakt.
​
En dat heb ik zelf mogen ervaren.
Want de steun die jullie gaven,
toen het mij even teveel werd,
kan er alleen zijn
als je met liefde
bij het lijden durft te zijn.
Jullie kwetsbaarheid
is een ware kracht.
Blijf jullie liefdevolle aanwezigheid
delen met de medemens
in moeilijke momenten.
En blijf elkaar als vrijwilligers
ontmoeten
om jullie ervaringen te delen.
Want door samen te komen
en te delen,
creëren jullie nog zoveel meer,
en laten jullie de wijsheid
van het leven
de wereld in stromen.
​​​
​
Dank jullie wel!
